Leuk ritje naar de caféracer- en classicmeeting in Waregem, maar eerst stopten we bij de Amerikaanse WWI begraafplaats op een steenworp van de plaats waar de meeting plaatsvond. Altijd indrukwekkend om te zien hoe de regering van de Verenigde Staten moeite doet om de gesneuvelden van de verschillende oorlogen waarin zij in de loop van de geschiedenis verwikkeld was een waardige laatste rustplaats te gunnen. Men zou voor minder sneuvelen (alhoewel). Op de parking van de begraafplaats kwam onze lokale held Jeffrey ons vervoegen en door hem gegidst waren we in no time ter plekke op de caféracermeeting en reden we het boerenerf, waar de festiviteiten doorgang vonden, op. Op dat moment waren er niet al teveel bezoekers op het terrein, maar dit veranderde naarmate de tijd vorderde en onze motoren die eerst nog ruim plaats hadden waren in een mum van tijd ingesloten door andere tweewielers, en hun berijders, van allerhande pluimage. Zowel de echte klassiekers als prachtig afgewerkte caféracers waren vertegenwoordigd. Sommige bouwsels waren prachtig om zien en anderen veroorzaakten op z'n minst een glimlach. In ieder geval was er voor elks wat wils en onder het genot van een bescheiden pintje werden er babbels gepleegd en nieuwe vrienden gemaakt. Omstreeks een uur of drie hielden we het voor bekeken en met wat kunst en wringwerk konden we door de massa motoren de openbare weg vervoegen via een sluipweg opzij van de toiletten. Vanaf daar deden we nog een kleine toertocht in de Vlaamse Ardennen met stop in Geraardsbergen. Na een terrasje gedaan te hebben op de grote markt reden we via de befaamde "muur" richting Enghien, en na nog wat omzwervingen bereikten we Leuven van waaruit ieder zijns weg ging.