Bikers Classics 2012 te Franchorchamps (B)

De organisatoren van de Bikers Classics hebben onze club dit jaar de gelegenheid gegeven om zichzelf voor te stellen aan de bezoekers van dit prachtige evenement. En daar hebben we natuurlijk graag gebruik van gemaakt want men krijgt niet vaak de gelegenheid om zo een internationaal publiek te bereiken. Dankzij de tent die we konden lenen van de Ducaticlub stonden we al zeker droog en konden we onze spiksplinternieuwe Ducati Classic Club banner netjes hangen. Voor de rest wat schragen en wat lakens en we hadden een presentabele clubstand. Voor onze eerste deelname hadden we als thema de F1 en zijn afgeleiden Montjuich, Laguna Seca en Santamonica gekozen. Voor een F1 kon onze goede vriend Polo zorgen, de Montjuich's kwamen van Eric en Marcel en de Santamonicas andermaal eentje van Marcel en de beide anderen van Frits en mezelf. Spijtig genoeg ontbrak de Laguna Seca op het appel, wat wel eigenaardig was want van deze speciale versie zijn er het meeste, 296 stuks, gefabriceerd. (Montjuich 200 en Santamonica 204). Vooral op zaterdag passeerde er veel volk op onze stand en onze club T-shirt en de nieuwe stickers kregen verdient veel aandacht. Zondag was het wat minder want door de passage van de Tour de France was de ingang aan onze kant van het circuit een groot deel van de tijd afgesloten en hadden bezoekers die de andere ingangen wilden bereiken de grootste moeite om zich een weg door de vele files te banen. Op zondag konden zij die dat wensten tijdens de middagpauze met hun Ducati deelnemen aan een parade op het circuit. Zelf had ik daar ook wel zin in en dus werd er snel het lederen pak aangetrokken en kon ik met nog een handvol andere mensen van ons bescheiden clubje aanschuiven aan een toegang tot het circuit. Alleen stonden we daar niet want er was onder andere ook een Engels clubje Kawasaki tweetakten aanwezig die met z'n allen vrolijk een mistgordijn waren aan het leggen waarin het ademen als het ware "gesmeerd" verliep. Na een bescheiden eeuwigheid werden we losgelaten op het circuit en bleek al gauw dat er de meest bizarre rijlijnen werden genomen en dat je overal ogen diende te hebben om niet door een al te enthousiaste mededeelnemer onderuit gekegeld te worden. De pret werd wel in toom gehouden door een vierwieler die vooraan het pak reed en die natuurlijk niet mocht ingehaald worden. Na een rondje of vier was het welletjes geweest en werd iedereen terug van het circuit gehaald. Terug aangekomen op onze clubstand bleek dat bij nadere inspectie de voorkant van m'n Santa een volledige anti roest behandeling had ondergaan met tweetaktolie, die kerels met hun tweetakten blazen wel wat rotzooi in de lucht. En de reden waarom mijn brommer niet met volle goesting accelereerde was ook snel gevonden, de choke van één van de carburatoren was namelijk halverwege blijven hangen. Vlakbij onze stand hadden de vrienden van Ducati Sud Belgio ook een plaatsje gevonden en was Marc Poels, bekend van Desmo Magazine, de volle twee dagen aanwezig om zijn boeken over de geschiedenis van Ducati aan de man te brengen. Tegenover onze standplaats bevond zich een vrachtwagen van het promoteam van de Ducati fabriek die buiten een gedeelte van het huidige gamma ook een paar promogirls meegebracht hadden die menig hart sneller deden slaan, maar daar bleef het gelukkig ook bij, er waren gelukkig geen hartaanvallen te melden. Het Ducati museum uit Bologna was ook aanwezig met een grote tent waarin een tiental motoren uit de racegeschiedenis van het merk werden tentoongesteld. Allemaal V-twins, te beginnen met een replica van de 750 racer (racenummer 16) waarmee Paul Smart in 1972 de 200 mijlen van Imola heeft gewonnen. Volgende in het rijtje was de winnaar van de 24 uursrace van Montjuich van 1975 (racenummer 9) met z'n versmalde onderste carter, voor extra grondspeling, en voorzien van verlichting voor de nachtelijke etappes. Het rijtje van de koningsassers werd afgesloten door een 750SS van het team Spaggiari en een NCR enduranceracer. Aan de ander kant van de tent stonden de riempjes Ducati's met als eerste een TT2 en vervolgens de TT1 F1 waarmee Marco Lucchinelli de Battle Of The Twins race op het circuit van Daytona in 1986 won. De vierkleppers waren vertegenwoordigd door een 888, 916 en 999.

Foto's pF en Marcel Huisman