De Cucciolo

Tijdens de tweede wereldoorlog leefde er in Italië een vooruitziende advocaat, genaamd Aldo Farinelli, die voorzag dat er na de stopzetting van de vijandelijkheden nood zou zijn aan goedkoop gemotoriseerd transport. Aldus begon hij samen met de technicus Aldo Leoni een motor te ontwerpen die zeer simpel was van opbouw, dus goedkoop om te produceren, en die gemakkelijk onder een gewoon fietsframe kon gemonteerd worden. In 1945 werd de motor aan het grote publiek voorgesteld in het motorblad "Motociclismo". Het artikel had als titel "A Torino é nato un Cucciolo", wat zoveel wil zeggen als in Turijn is er puppy geboren. Eerst geproduceerd onder de merknaam Siata werd er in 1946 een overeenkomst gesloten met de bazen van Ducati Meccanica voor de productie van grotere aantallen Cucciolo motorblokken, omdat men bij Siata de bestellingen niet kon volgen. De Ducati fabriek, gelegen in de Borgo Panigale te Bologna, werd tijdens de tweede wereldoorlog door de Amerikaanse luchtmacht vakkundig tot puin gebombardeerd. Maar nadat de staatsholding IRI* het bedrijf had overgenomen van de originele eigenaars, de gebroeders Ducati, was er genoeg geld beschikbaar om de fabriek volledig te herbouwen en zocht men zaken om in de grote, maar voorlopig lege, hallen te fabriceren. Vóór de tweede wereldoorlog was Ducati een fabrikant van optische en elektronische apparatuur zoals fotocamera's en radio's, en de Cucciolo was het eerste project waarbij er een verbrandingsmotor kwam kijken. De eerste jaren werd de losse motor verkocht in een kit, aangeboden in een houten kistje samen met alle benodigdheden om van een fiets een bromfiets te maken, zoals tank, gashendel en bediening van de versnellingsbak. Deze kits werden door tientallen bromfietsfabrikanten in binnen- en buitenland gebruikt om hun producten te motoriseren. Tot in India en de Verenigde staten kon men Cucciolo's op de wegen ontmoeten, er zijn er dan ook tienduizenden van verkocht. In België waren er twee fabrikanten die het Cucciolo motorblok gebruikten als voortstuwing en dat waren Bendex en Rode Leeuw, waarbij er van de laatste een model, voorzien van een Ducati T50 blok, te zien is op de begeleidende foto's.

De belangrijkste versies van het Cucciolo motorblok zijn:T1: eerste versie, enkel gebouwd onder de naam Siata. T1D: eerste versie gebouwd door Ducati en dit vanaf eind 1945, met enkele veranderingen     t.o.v. het T1 blok. Net als de T1 voorzien van twee versnellingen. T2: vanaf eind 1947, een verdere ontwikkeling van het T1D blok. T0: vanaf 1949, eigenlijk een T2 blok zonder versnellingen. T3: vanaf 1948, met 60cc en drie versnellingen. Eerste met kleppendeksel. T50: vanaf 1950, verderontwikkeling van de T2, nu met 50cc i.p.v. 48cc. M55: Eind 1954, definitieve versie, gebouwd tot in 1956.

Voetnoot: * Afkorting voor Istituto di Ricostruzione Industriale, vertaalt Instituut voor Industriële Heropbouw.

Patrick Fret.